در 60 سال گذشته بيشتر تحقيقات در رابطه با علف هاي هرز، با تمركز بر روي توسعه فن آوري براي كنترل علف هاي هرز بوده است، و به جاي استفاده از يك رويكرد و نگرش همه جانبه براي آموختن و آگاهي يافتن در مورد علف هاي هرز بصورت جزئي از بوم نظام هاي پيچيده و بكارگيري اين دانش به منظور توسعه راهبردهاي مديريت علف هاي هرز و تاثير راهبردهاي مديريت علف هاي هرز با در نظر گرفتن عوامل مختلف اقتصادي، زيست محيطي و اجتماعي به صورت يك مجموعه كامل و بطور همزمان بر روي كنترل و مهار علف هاي هرز، تنها كنترل علف هاي هرز مورد توجه قرار گرفته است.
در دسترس بودن و كنترل انتخاب علف كش ها و پذيرش روش كنترل علف هي هرز بوسيله آنها، با توجه به مزاياي آنها همانند كارايي بالاي علف كش ها، باعث شد كه پس از جنگ جهاني دوم، يك تغيير متمركز از مديريت علف هاي هرز بوسيله گزينه هاي غير شيميايي كه براي قرن ها اساس كنترل علف هاي هرز بوده به كنترل علت هاي علف هاي هرز با علف كش هاي شيميايي به وجود آيد.
در اين شيوه علف هاي هرز به عنوان اجزاي تشكيل دهنده بوم نظام هاي كشاورزي كه شامل شبكه چيپيده اي از اثرات متقابل هستند در نظر گرفته نشده است، بنا براين پايداري مربوطه مسائل زيست محيطي به راحتي ناديده گرفته شده و تنها هدف، حذف علف هاي هرز با استفاده از علف كش ها و بدون توجه به اكوسيستم پايدار طبيعي بوده، در نتيجه با تغيير مديريت، روش هاي پيشگيري و يا روش كنترل و مهار علف هاي هرز به وسيله مديريت علف هاي هرز كنار گذاشته شد. عواقب زيست محيطي و اجتماعي استفاده از علف كش ها ناديده گرفته شده و يا اينكه جدي گرفته نشد.
تحقيقات بر روي تاثير زيست محيطي، سم شناسي، بوم شناسي علف هاي هرز در اين نگرش جايگاه خود را از دست داد و به عقب برگشت. اتكاي بيش از حد در استفاده از علف كش هاي آلي، با تمركز بر كنترل سريع و كوتاه مدت علف هاي هرز مانع بهبود ديگر راه هاي مديريت علف هاي هرز و يا كنار گذاشتن آن ها شد.
گزينه هاي متنوع زراعي مديريت علف هاي هرز براساس مبارزه غير شيميايي ناديده گرفته شد، پژوهش و تحقيقات براساس ساير روش هاي غير شيميايي علف هاي هرز نيز رها شده است. چندين گزينه مختلف زراعي كه داراي پتانسيل بسيار خوب و مفيدي در مديريت علف هاي هرز بودند تنها به اتهام غير اقتصادي و غير عملي بودن آنها كنار گذاشته شدند و توسعه فن آوري هاي مربوط به اين روش ها قطع گرديد (فراموش شده است).
فقدان پژوهش در روش هاي غير شيميايي براي مديريت علف هاي هرز يك مشكل جدي در كشاورزي ارگانيك است. نگراني هاي زيست محيطي، توسعه مقاومت به علف كش ها در جمعيت هاي علف هاي هرز و تقاضاي روبه رشد براي محصولات عاري از آفت كش ها، باعث گرايش و علاقه مندي بيشتر در استفاده از روش هاي مديريت غير شيميايي علف هاي هرز شده است.
در اين فصل خلاصه اي از روش هاي مختلف غير شيميايي مديريت علف هاي هرز كه در اين كتاب مورد اشاره قرار داشته اند و در مورد ادغام اين روش ها با توجه به پتانسيل بالاي آنها در رابطه با استفاده در آينده، با توجه به حفظ عوامل اقتصادي، زيست محيطي و اجتماعي آنها بحث مي گردد.