راهبردهاي مديريت تلفيقي علف هاي هرز (IWM)، شامل انتخاب، تلفيق پياده سازي و اجراي گزينه هاي مديريت علف هاي هرز براساس اصول اقتصادي، زيست محيطي، بوم شناختي و اجتماعي مي باشد. تصميم گيري در مديريت علف هاي هرز (براي مثال چقدر، چه اندازه، چه مقدار، چه موقع و چگونگي كنترل) بايد براساس بهينه سازي (سطح مطلوب) كنترل علف هاي هرز باشد نه لزوماً براي به حداكثر رساندن سطح آن.
مديريت تلفيقي علف هاي هرز در بر گيرنده كليه اجزاي مرتبط با علف هاي هرز در يك بوم نظام پيچيده است. توسعه راهبرد مديريت تلفيقي علف هاي هرز نيازمند يك دانش مستدل و استوار در رابطه با زيست شناسي و بوم شناسي علف هاي هرز درگير و ابزارهاي مديريت علف هاي هرز مي باشد همچنين براي توسعه گزينه ها و راهبردهاي جديد نيازمند تفكر فراتر از چارچوب هاي فعلي كه ممكن است باعث بهره برداري بهتر از نيروها و گزينه هاي طبيعي تر شود داريم.
يك مدير علف هرز بايد بداند كه آنچه در يك مزرعه روي مي دهد و آنرا تحت تاثير قرار مي دهد، مي تواند يك منطقه و مزارع فراتر خود را نيز تحت تاثير قرار دهد، علاوه بر اين بايد بداند كه مديريت علف هاي هرز در يك سال چه اثراتي بر بوم نظام هاي كشاورزي در سال هاي بعد خواهد داشت. بر اين اساس، هر دو جنبه مديريت مكاني و زماني علف هاي هرز بايد به دقت مورد ارزيابي قرار گيرد.
توسعه و بهبود تكنيك هاي پايش و نظارت علف هاي هرز، قابليت و توانايي براي پيش بيني تلفات علف هاي هرز براساس مدل هاي گياه زراعي – تراكم (روابط بين تراكم علف هرز و محصول)، برقراري و ايجاد آستانه اقتصادي و آگاهي از دوره بحراني تداخل علف هاي هرز در اين رويكرد حائز اهميت هستند و يك مدير مزرعه بايد آنها را بداند. مديريت علف هاي هرز هنگامي تاثير گذار خواهد بود كه از اطلاعات قابل استفاده و سودمند ساخته شده باشد و براي توليد كنندگان قابل فهم و قابل قبول باشد و اطلاعات آن قابل استفاده و بكار بردني باشد.
هيچ كدام از روش هاي كنترل علف هاي هرز يك درمان قطعي و توصيه جهاني براي دستيابي به اهداف مديريت علف هاي هرز در بوم نظام هاي پيچيده نمي باشد. علف هاي هرز اجزاء يك بوم نظام كه شامل شبكه پيچيده اي است كه متاثر از اثرات متقابل (برهم كنش) دروني خود و درون بوم نظام مي باشند. علف هاي هرز داراي انواع اثرات مطلوب و نامطلوب بر روي خود به عنوان گزينه هايي براي كنترل در بوم نظام هاي كشاورزي مي باشند.
تلفيق و يكپارچگي گزينه هاي مديريت علف هاي هرز با راهبرد بلند مدت براي رسيدن به سطح مطلوب كنترلف مانع شدن از ايجاد علف هاي هرز خاص و مهاجمف افزايش تنوع علف هاي هرز و به حداقل رساندن اثرات منفي آنها ضروري به نظر مي رسد. الگوي توزيع و چخش علف هاي هرز در مزرعه بايستي در تركيب مديريت علف هاي هرز و تصميم گيري هاي مديريتي علف هاي هرز مورد توجه قرار گيرد. تحقيقات و پژوهش در زمينه مديريت علف هاي هرز و توسعه فن آوري در اين زمينه، نياز به همكاري رشته هاي مختلف عملي و سرمايه گذاري تمام دست اندركاران دارد.
تمام گونه هاي علف هاي هرز بطور كامل دشمنان ما نيستند. به همين دليل نه تنها حذف و از بين بردن آنها جزء اهداف ما نيست، بلكه بسياري از آنها به عنوان بخشي از بوم نظام هاي كشاورزي با برخي از ويژگي هاي مثبت مطرح مي باشند. آنها ممكن است به نفع محصول زراعي، باعث منصرف كردن آفات و دور نمودن آنها از محصول شوند و يا توسط حمايت نمودن از شكارچيان آفات مضر، به محصول كمك نمايند. همچنين آنها ممكن است برخي از اثرات مفيدي را بر روي جوامع غير گياهان زراعي (به عنوان مثال موجودات زنده خاك از قبيل قارچ ريشه) و بهبود محيط فيزيكي بوم نظام داشته باشند، بنابراين، سطحي كه در آن مي توان آنها را تحمل كرد بايد به دقت تعيين شود.
تحقيقات نشان داده است كه تلفيق راهبردهاي مديريت علف هاي هرز باعث افزايش تنوع گونه اي مي شود و اين امر داراي طيف وسيعي از مزايا مي باشد كه در پژوهش هاي انجام شده تاثير اين افزايش تنوع در مقايسه با جوامعي كه مديريت علف هاي هرز يكپارچه ندارند به خوبي نشان داده شده است (كلمنتس و همكاران، 1994). تنوع گونه اي مي تواند براثرات متقابل علف هرز – گياه زراعي و همچنين جوامع غير گياهي، همانند محيط فيزيكي بوم نظام ها تاثير بگذارند.
تك كشتي و تاكيد بر روي يك گزينه كنترل علف هاي هرز نشان داده است كه موجب كاهش تنوع گونه هاي گياهي در بوم نظام هاي كشاورزي شده و اساس و تركيب اين بوم نظام ها داراي پايداري كمتري مي باشد (كلمنتس و همكاران، 1994). پژوهش هاي بيشتري در مورد تاثير مديريت تلفيقي علف هاي هرز بر روي اجزاي مختلف تنوع گونه اي، ايجاد، اختلال و جمع شدن دوباره (كلونيزه شدن دوباره)، اثرات متقابل درون و برون جامعه (جوامع گياهي و غير گياهي)، پويايي بانك بذر و اثرات بر محيط زيست فيزيكي اكوسيستم ها مورد نياز است. درك درست و مستدل از تاثير مديريت علف هاي هرز بر روي تنوع گونه اي، امكان تصميم گيري هاي مديريتي براي دستيابي بيشتر به تركيب موفق جامعه مطلوب و پايدار و سازگار با محيط زيست و بوم نظام هاي كشاورزي را به نحو مطلوبي فراهم خواهد نمود.
يك طرح و برنامه مستدل و استوار مديريت علف هاي هرز بايد بر يك راهبرد اساسي براي جلوگيري از ورود و انتشار علف هاي هرز، افزايش توانايي محصولات زراعي براي رقابت با علف هاي هرز و تركيب انواع گزينه هاي مديريت علف هاي هرز به منظور جلوگيري از سازگار شدن علف هاي هرز با شرايط و با يك روش كنترل داشته باشد. مديريت علف هاي هرز بايد تا يك سطح قابل قبولي، با توجه به ويژگي هاي مثبت و منفي آنها، اعمال شود و نمي توان به سادگي براي اهداف در نظر گرفته شده آنها را حذف و از بين برد.